Beschrijving
Op de oostelijke oever van de IJzer staat de vuurtoren van Nieuwpoort. De ronde toren is opgetrokken uit gewapend beton en is wit met rode banden. De toren staat eenzaam in het landschap samen met de oude lichtwachterswoning. De toren is voor geautoriseerde personen met de auto te benaderen. Voor anderen is dit enkel mogelijk na een wandeling of fietstocht van ca 2 kilometer vanuit de Lage Duinenstraat. Ook is het mogelijk om via het voetveer vanuit Nieuwpoort-Bad de oversteek te maken over de IJzer. Vanaf de plek van aankomst is het dan ca 500 meter tot aan de vuurtoren.
Het perceel waarop de vuurtoren en de lichtwachterswoning zijn gelegen, bevindt zich aan het einde van de Oude Zeedijk, een doodlopende straat. Nadat men het terrein van de vuurtoren heeft betreden, dat omgeven is door een monumentaal betonnen hekwerk, bewandelt men de trap tot de deur die toegang geeft tot de toren. Via de toegangsdeur van de toren komt men uit op een bordes waarbij men naar beneden kan om de ronde onderbouw te betreden óf direct omhoog te gaan naar het lichthuis.
Bijzonder is de stalen constructie met de trap die als het ware los lijkt te staan van de betonnen schacht. De schachtwand toont overduidelijk de sporen van de bekisting die aanwezig is geweest bij het storten van het beton van de schacht. In de ronde onderbouw, die duidelijk breder is dan de toren zelf, treft men voorzieningen aan zoals onder andere een generator. Gaat men naar boven, dan komt men op een gegeven moment in de ruimte direct onder het lichthuis, van waaruit een smalle ladder via een nauwe opening naar het lichthuis met de optiek leidt.
Specificaties
Chronologie
De Belgische lichtenlijst van 19531 vermeldt onder nummer 36 op de positie 51 09.5 N 2.43.5 E het ‘hoofdlicht’ van Nieuwpoort, op ca 400 meter beoosten de havengeul. Als jaar van ontsteking of laatste verandering staat 1949. Op een hoogte van 26 meter boven hoogwater wordt een groepsschitterlicht getoond dat zichtbaar is tot op 14,9 zeemijlen: Schittering 0,4 seconde, duister 2,6 seconde, schittering 0,4 seconde, duister 10,6 seconde.
De Nederlandse lichtenlijst van 20242 vermeldt onder nummer 0006 een rood-wit horizontaal gestreepte ronde betonnen toren op positie 51 09.3 N 2 43.8 E, ten oosten van de haveningang. Op een hoogte van 28 meter boven de middenstand wordt een groepsschitterlicht getoond bestaande uit twee rode schitteringen iedere 14 seconden. Het licht met een lichtsterkte van 150.000 candela heeft een bereik van 16 zeemijlen en bestaat uit een rode schittering van 0,4 seconde, gevolgd door 2,6 seconde duister, gevolgd door een rode schittering van 0,4 seconde en 10,6 seconde duister.
De optiek van de derde grootte, met een brandpuntsafstand van 500 millimeter, is afkomstig van de voorganger van deze vuurtoren die tijdens de tweede wereldoorlog werd vernietigd. De optiek bestaat uit 3×2 panelen en is geleverd door Barbier, Bénard et Turenne uit Parijs. Het lukte om de optiek tijdig uit de vuurtoren te halen zodat deze de oorlog ongeschonden heeft overleefd. De lichtbron in de optiek is inmiddels uitgevoerd in led.